wrikken

werkw.

Uitspraak:	[ˈvrɪkə(n)]
Afbreekpatroon:	wrik·ken
Vervoegingen:	wrikte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gewrikt (volt.deelw.)

(iets) losmaken door het heen en weer te bewegen

Voorbeeld:

`loswrikken`

wriggelen   

• 'Wrikken' is manier van roeien met één riem, waarmee kleine boten over het water worden voortbewogen. De kunst is om de boot zo rustig mogelijk te houden.
• [Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Wrikken``] Een klein vaartuig, sloep of boot door middel van eenen enkelen riem bewegen, door deze in eene dol op het hek te leggen en snel heen en weder te draaijen
• door heen en weer bewegen een voorwerp dat vastzit, weer los proberen te krijgen vb: hij wrikte de paal onder de auto vandaan
• Def.: een vaartuig voortbewegen met één riem die aan de spiegel bevestigd is, waarbij met de wrikriem achtjes in het water worden gemaakt.
• 1) Wiggelen 2) Proberen los te maken 3) Wriggelen

Toon uitgebreidere definities

wrikken (heen en weer bewegen om iets los te krijgen of vooruit te krijgen)

Wat is de verleden tijd van wrikken?

De verleden tijd van wrikken is 'wrikte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gewrikt'.

Wat betekent wrikken?

'(iets) losmaken door het heen en weer te bewegen'

Hoe spel je wrikken?

wrikken spel je W R I K K E N

Wat is een ander woord voor wrikken?

Een ander woord wrikken is wriggelen.

Zoek wrikken op Woordenlijst.org
Zoek wrikken op Google
Zoek wrikken op Wikipedia