wiebelen

werkw.

Uitspraak:	[ˈwibələ(n)]
Afbreekpatroon:	wie·be·len
Vervoegingen:	wiebelde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gewiebeld (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

heen en weer bewegen bij het staan of zitten

Voorbeelden:	`De vaas wiebelde en viel.`, `Op je stoel zitten te wiebelen.`
Synoniem:	wankelen

Synoniemen

3 definities op Encyclo

onzeker lopen vb: de zieke Nino liep nog te wiebelen op zijn benen Synoniem: wankelen onrustig op je stoel heen en weer bewegen vb: zit toch een stil, zit niet zo te wiebelen!
1) Schommelen 2) Schudden 3) Kwikkelen 4) Heen en weer bewegen 5) Remelen 6) Wankelen 7) Wantenweven 8) Wipperen 9) Wiemelen 10) Wiegen 11) Slingeren 12) Touteren 13) Lutteren 14) Tuitelen
wankelen Jaar van herkomst: 1847 (WNT )

Deze woorden beginnen met wiebelen:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van wiebelen is 'wiebelde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gewiebeld'.

'heen en weer bewegen bij het staan of zitten'

wiebelen spel je W I E B E L E N

Andere woorden voor wiebelen zijn heen en weer zwaaien, schommelen, schudden, slingeren, wankelen en wiegen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht