weerleggen

werkw.

Uitspraak:	[wer'lɛxə(n)]
Afbreekpatroon:	weer·leg·gen
Vervoegingen:	weerlegde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft weerlegd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

bewijzen dat (iets) niet klopt

Voorbeeld:

`De theorie wordt weerlegd door de feiten.`

Synoniemen

4 definities op Encyclo

•een eerdere bewering ontkrachten.
met argumenten aantonen dat het niet juist is vb: hij weerlegde mijn bewering met overtuiging
1) Beantwoorden met tegenbewijzen 2) Straffen 3) Tegenbewijzen geven 4) Bestrijden 5) Responderen 6) Zeggen dat iets niet waar is 7) Refuteren 8) Rescontreren 9) Verdedigen 10) Een zin met weerleggen 11) Ondervangen 12) Ontzenuwen 13) De onjuistheid aantonen 14) Tegenzeggen 15) Tegenspreken 16) Tegengaan
rechtswetenschap: aantoonbaar of beargumenteerd tegenspreken. Bijv. de feiten die de wederpartij stelt zijn ~. ...

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van weerleggen is 'weerlegde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft weerlegd'.

'bewijzen dat (iets) niet klopt'

weerleggen spel je W E E R L E G G E N

Andere woorden voor weerleggen zijn bestrijden, ontkrachten en ontzenuwen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht