verwekken

werkw.

Uitspraak:	[vər'wɛkə(n)]
Afbreekpatroon:	ver·wek·ken
Vervoegingen:	verwekte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft verwekt (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(een kind) doen ontstaan

Voorbeeld:

`Hij heeft een kind verwekt bij een collega.`

opwekken   

• de oorzaak zijn van de dingen die volgen vb: die opmerking verwekte veel onrust een kind verwekken [een eicel bevruchten zodat een kind ontstaat]
• 1) Doen ontstaan 2) Voortbrengen 3) Wekken 4) Aandoen 5) Teweegbrengen 6) Veroorzaken 7) Genereren 8) Gewinnen 9) Opwekken 10) Aanwinnen 11) Aantelen 12) In het leven roepen 13) Stichten
• Als een zaadje van de man een eicel van de vrouw binnendringt ben je bevrucht.
• maken, scheppen
• ver·wek·ken -wekte, h -wekt laten ontstaan; veroorzaken: angst ~; kinderen ~ , -doen ontstaan

Toon uitgebreidere definities

Wat is de verleden tijd van verwekken?

De verleden tijd van verwekken is 'verwekte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft verwekt'.

Wat betekent verwekken?

'(een kind) doen ontstaan'

Hoe spel je verwekken?

verwekken spel je V E R W E K K E N

Wat is een ander woord voor verwekken?

Een ander woord verwekken is opwekken.

Zoek verwekken op Woordenlijst.org
Zoek verwekken op Google
Zoek verwekken op Wikipedia