verbreken

werkw.

Uitspraak:	[vərˈbrekə(n)]
Afbreekpatroon:	ver·bre·ken
Vervoegingen:	verbrak (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft verbroken (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

een einde maken aan

Voorbeelden:

`het contract verbreken`,
`de stilte verbreken`

Synoniemen

4 definities op Encyclo

het stukmaken door te breken vb: ze verbreken de verzegeling van het gebouw een verbroken verbinding [die er niet langer is] een verbroken relatie [die er niet langer is]
1) Onderbreken 2) Stukmaken 3) Derangeren 4) Scheiden 5) Schenden 6) Niet laten voortduren 7) Verstoren 8) Vernietigen 9) Afbreken 10) Verhinderen 11) Opheffen 12) Violeren 13) Beëindigen 14) Boos maken 15) Forceren 16) Verwoesten 17) Verbrijzelen 18) Ontbinden 19) Misvormen 20) Uithalen 21) Uitmaken
een einde maken aan, stukmaken; schenden
Verbreken is ergens radicaal een eind aan maken. [basiswoordenlijst groep 7]

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van verbreken is 'verbrak'. Het voltooid deelwoord is 'heeft verbroken'.

'een einde maken aan'

verbreken spel je V E R B R E K E N

Andere woorden voor verbreken zijn afbreken, beëindigen, forceren, onderbreken, onderbreking, ontbinden, opheffen, stukmaken en verbrijzelen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht