uitwijken

werkw.

Uitspraak:	['œytwɛikə(n)]
Afbreekpatroon:	uit·wij·ken
Vervoegingen:	week uit (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	is uitgeweken (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) je koers veranderen om niet ergens tegenaan te botsen

Voorbeeld:

`naar rechts uitwijken om de tegenligger te ontwijken`

2) noodgedwongen naar een andere plaats gaan of overgaan op een andere oplossing

Voorbeelden:

`De president was in zijn land niet meer te handhaven en hij week uit naar een bevriend land.`, `bij een afgelasting uitwijken naar kunstgras`

emigreren   ontkomen   ontsnappen   ontvluchten   opzij gaan   schuilen   toevluchten   uit de weg gaan   uit een land wijken   vluchten   wegkruipen   wegvluchten   zwenken   

• uit de weg gaan, opzij gaan vb: zij moest uitwijken voor een auto naar een andere plaats gaan vb: als het regent, wijken we uit naar de sportzaal
• 1) Vermijden 2) Wegvluchten 3) Emigreren 4) Wegkruipen 5) Schuilen 6) Ontvluchten 7) Ontsnappen 8) Ontkomen 9) Toevluchten 10) Opzijgaan 11) Opzij gaan 12) Vluchten 13) Om iets heen gaan 14) Zwenken 15) Uit de weg gaan 16) Uithalen

Toon uitgebreidere definities

• achteruitwijken

uitwijken

Schrijf je uitwijken met ei of ij? Zie uitwijken / uitweiken

Wat is de verleden tijd van uitwijken?

De verleden tijd van uitwijken is 'week uit'. Het voltooid deelwoord is 'is uitgeweken'.

Wat betekent uitwijken?

'je koers veranderen om niet ergens tegenaan te botsen' en 'noodgedwongen naar een andere plaats gaan of overgaan op een andere oplossing'

Hoe spel je uitwijken?

uitwijken spel je U I T W I J K E N

Wat is een ander woord voor uitwijken?

Andere woorden voor uitwijken zijn emigreren, ontkomen, ontsnappen, ontvluchten, opzij gaan, schuilen, toevluchten, uit de weg gaan, uit een land wijken, vluchten, wegkruipen, wegvluchten en zwenken.

Zoek uitwijken op Woordenlijst.org
Zoek uitwijken op Google
Zoek uitwijken op Wikipedia