uitroepen

werkw.

Uitspraak:	['œytrupə(n)]
Afbreekpatroon:	uit·roe·pen
Vervoegingen:	riep uit (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft uitgeroepen (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) hard roepen

Voorbeeld:

`'Allemachtig' riep hij uit toen hij zag hoeveel mensen gekomen waren.`

2) (iets) officieel bekendmaken

Voorbeeld:	`de noodtoestand uitroepen`
Synoniem:	afkondigen

afkondigen   brullen   gillen   het uitgillen   huldigen   uitbrullen   uitgillen   uitkrijsen   uitschreeuwen   

• met een bepaald gevoel roepen vb: hoera, het gaat door, riepen de kinderen blij uit
• 1) Brullen 2) Kraaien 3) Verkondigen 4) Aankondigen 5) Schreeuwen 6) Exclameren 7) Bekendmaken 8) Uitschreeuwen 9) Openlijk bekendmaken 10) Uitkrijsen 11) Afkondigen 12) Huldigen 13) Uitgillen 14) Gillen 15) Proclameren 16) Uitbrullen
• schreeuwen

Toon uitgebreidere definities

• uitroepen tot• uitroepend voornaamwoord

Hoe is het vraagteken ontstaan? En het uitroepteken? Zie Vraagteken en uitroepteken

Wat is de verleden tijd van uitroepen?

De verleden tijd van uitroepen is 'riep uit'. Het voltooid deelwoord is 'heeft uitgeroepen'.

Wat betekent uitroepen?

'hard roepen' en '(iets) officieel bekendmaken'

Hoe spel je uitroepen?

uitroepen spel je U I T R O E P E N

Wat is een ander woord voor uitroepen?

Andere woorden voor uitroepen zijn afkondigen, brullen, gillen, het uitgillen, huldigen, uitbrullen, uitgillen, uitkrijsen en uitschreeuwen.

Zoek uitroepen op Woordenlijst.org
Zoek uitroepen op Google
Zoek uitroepen op Wikipedia