uitbijten

werkw.

Verbuigingen:	beet uit
Verbuigingen:	uitgebeten

1) door een bijtende stof aantasten
2) door te bijten (met tanden) wegnemen uit
3) vrijmaken door het hakken van bijten (in het ijs)

Bron: WikiWoordenboek.

uitlogen   uitvreten   

• 1) Uitlogen 2) Uitvreten 3) Uitetsen 4) Aantasten 5) Aanvreten 6) Uittesten 7) Etsen 8) Invreten 9) Wegbranden
• door het hakken van wakken, bijten, een schip door het ijs uit de haven in vrij water brengen. Ook als doorijzen of bijten bekend.
• Techniek waarbij een zuur op een aquatintgrondlaag wordt gedruppeld of geschilderd, zodat lokale, gereguleerde uitbijting ontstaat

Toon uitgebreidere definities

Wat betekent uitbijten?

'door een bijtende stof aantasten' en 'door te bijten (met tanden) wegnemen uit' en 'vrijmaken door het hakken van bijten (in het ijs)'

Hoe spel je uitbijten?

uitbijten spel je U I T B I J T E N

Wat is een ander woord voor uitbijten?

Andere woorden voor uitbijten zijn uitlogen en uitvreten.

Zoek uitbijten op Woordenlijst.org
Zoek uitbijten op Google
Zoek uitbijten op Wikipedia