de ruigte

zelfst.naamw. (v.)

Verbuigingen:

ruigtes ruigten

een wild stuk natuur dat men weinig onderhoudt

Bron: WikiWoordenboek.

• (vegetatie) Hoog opschietende vegetatie met veel overjarige kruiden; vaak op drassige grond.
• 1) Borstelig oppervlak 2) Rouwigheid 3) Wild gewas 4) Veek 5) Ruigheid 6) Rut 7) Hucht 8) Deek 9) Onherbergzaam gebied 10) Wildernis 11) Ort 12) Harig oppervlak
• Een 'ruigte' is een op het land groeiende vegetatie die zich manifesteert als formatie waarin een door ruigtekruiden gedomineerde kruidlaag het hoofdbestanddeel van de vegetatiestructuur en het aspect vormt. In de gematigde streken sterft doorgaans het grootste deel van de (levende) biomassa van ruigten na de...
• ruigte:plaats met wild door elkaar groeiend gewas.
• Wild groeiende planten. guy.dekinder@bigfoot.com

Toon uitgebreidere definities

ruigte

Is het 'de ruigte' of 'het ruigte'?

Het is 'de ruigte', want ruigte is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die ruigte'.

Wat betekent ruigte?

'een wild stuk natuur dat men weinig onderhoudt'

Hoe spel je ruigte?

ruigte spel je R U I G T E

Zoek ruigte op Woordenlijst.org
Zoek ruigte op Google
Zoek ruigte op Wikipedia