ruien

werkw.

Uitspraak:	['rœyjə(n)]
Afbreekpatroon:	rui·en
Vervoegingen:	ruide (verl.tijd )
Vervoegingen:	heeft geruid (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(bij dieren) verliezen van haren of veren en nieuwe in de plaats krijgen

Voorbeeld:	`je hond borstelen als hij ruit om losse haren te verwijderen`
Synoniem:	ruiven

Zie ook:

Synoniemen

4 definities op Encyclo

•(van vogels) op regelmatige tijden van veren wisselen.
1) Verharen 2) Ververen 3) Fuiven 4) Veren laten 5) Wisselen van veren 6) Veerwisseling 7) Tool verliezen 8) Muiten 9) plaats in België 10) Plaats in de Benelux 11) Nieuwe veren krijgen 12) Plaats in Oost-Vlaanderen 13) Plaats in vlaanderen 14) Pluimen 15) Haar verliezen 16) Haaruitval 17) Haren verliezen
periodiek haren verliezen Jaar van herkomst: 1567 (WNT )
periodiek zijn veren of lichaamsbeharing verliezen om daarvoor nieuwe in de plaats te krijgen kalen verliezen zijn onrijpe vruchten verliezen

Deze woorden eindigen op ruien:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van ruien is 'ruide'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geruid'.

'(bij dieren) verliezen van haren of veren en nieuwe in de plaats krijgen'

ruien spel je R U I E N

Een ander woord ruien is verharen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht