de ritus

zelfst.naamw. (m.)

Verbuigingen:

ritussen

1) geheel van ceremoniële, gewoonlijk godsdienstige gebruiken
2) voorgeschreven wijze waarop een liturgische handeling verricht wordt

Bron: WikiWoordenboek.

rite   ritueel   

• 1) Wijze 2) Sacrale handeling 3) Activeren van de mythe 4) Ceremonie 5) Wijze van eredienst 6) Ceremonieel 7) Gewoonte 8) Gewijde handeling 9) Voorgeschreven kerkgebruik 10) Rite 11) Kerkelijke ceremonie 12) Kerkelijk gebruik 13) Ritueel 14) Plechtige handeling 15) Godsdienstig gebruik 16) Godsdienstige gebru...
• geheel van rituele gebruiken
• geheel van rituele gebruiken Jaar van herkomst: 1844 (WNT voor II )
• Voorgeschreven wijze van liturgisch handelen. Zie: liturgie.

Toon uitgebreidere definities

• emeritus• spiritus• pruritus• pepermuntspiritus

ritus (geheel van rituele gebruiken)

Is het 'de ritus' of 'het ritus'?

Het is 'de ritus', want ritus is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die ritus'.

Wat betekent ritus?

'geheel van ceremoniële, gewoonlijk godsdienstige gebruiken' en 'voorgeschreven wijze waarop een liturgische handeling verricht wordt'

Hoe spel je ritus?

ritus spel je R I T U S

Wat is een ander woord voor ritus?

Andere woorden voor ritus zijn rite en ritueel.

Zoek ritus op Woordenlijst.org
Zoek ritus op Google
Zoek ritus op Wikipedia