de politierechter

zelfst.naamw. (m.)

Uitspraak:	[poˈli(t)sirɛxtər]
Afbreekpatroon:	po·li·tie·rech·ter
Verbuigingen:	politierechters (meerv.)

rechter die eenvoudige strafzaken behandelt

• 1) Juridisch ambtenaar 2) Vrederechter 3) Juridisch beroep 4) Beroep 5) Landrechter
• alleensprekende rechter, verbonden aan een rechtbank, aangewezen voor de vereenvoudigde behandeling van eenvoudige strafzaken waarin maximaal één jaar gevangenisstraf wordt opgelegd
• Enkelvoudige kamer bij de arrondissementsrechtbank, aangewezen voor de behandeling van eenvoudige strafzaken. De politierechter kan maximaal zes maanden gevangenisstraf opleggen.
• Rechter die in zijn eentje strafzaken behandelt die niet zo ingewikkeld zijn en waarvoor ook niet meer dan een jaar gevangenisstraf kan worden opgelegd
• Rechterlijk college bestaande uit één rechter, dat minder ingewikkelde strafzaken behandelt.

Toon uitgebreidere definities

Is het 'de politierechter' of 'het politierechter'?

Het is 'de politierechter', want politierechter is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die politierechter'.

Wat is het meervoud van politierechter?

Het meervoud van politierechter is 'politierechters'. Eén politierechter, twee politierechters.

Wat betekent politierechter?

'rechter die eenvoudige strafzaken behandelt'

Hoe spel je politierechter?

politierechter spel je P O L I T I E R E C H T E R

Zoek politierechter op Woordenlijst.org
Zoek politierechter op Google
Zoek politierechter op Wikipedia