de plint

zelfst.naamw. (m./v.)

Uitspraak:	[plɪnt]
Verbuigingen:	plinten (meerv.)

houten latje aan de onderkant tegen een wand

12 definities op Encyclo

Uit `De lagere vaktalen: Taal der bouwbedrijven` 1914 houten of steenen bekleeding van 't onderste van muren.
Let op: Spelling van 1858 (bouwk.), het groote platte lid, of de tafel onder aan de kroonlijst van eene zuil; ook eene platte smalle strook hout
1) Plank langs muuronderkanten 2) Belegstuk van hout 3) Bewerkt stuk hout 4) Deel van een vertrek 5) Vloerlijst 6) Smalle plank 7) Gymnastiekartikel 8) Dunne plank 9) Sierlat 10) Sierlijst 11) Wanddecoratie 12) Bouwmateriaal 13) Spatrand onderaan een gevel 14) Voetlijst 15) Muurlijst 16) Zacht hout onder de b...
Een plint is een smalle plank onderaan muren in gangen en kamers ter afdichting van eventuele kieren . [basiswoordenlijst groep 3]
Rechthoekige of vierkante voetstukken voor zuilen, pilasters of deurlijsten. Wordt ook gebruikt voor stevige, vaak versierde voetstukken van monumentale beelden of gedenktekens ondersteunen, of voor de onderste gedeelten van buitenmuren en de platformachtige onderlaag van gebouwen

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

Het is 'de plint', want plint is mannelijk en vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die plint'.

Het meervoud van plint is 'plinten'. Eén plint, twee plinten.

'houten latje aan de onderkant tegen een wand'

plint spel je P L I N T

Op andere websites

Recentelijk gezocht