plakken

werkw.

Uitspraak:	[ˈplɑkə(n)]
Afbreekpatroon:	plak·ken
Vervoegingen:	plakte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geplakt (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) (iets) met lijm bevestigen

Voorbeeld:

`spaarzegeltjes plakken`

2) met kleefstof vastzitten

Voorbeeld:	`Deze etiketjes blijven niet plakken op een glazen pot.`
Synoniem:	kleven
ergens blijven plakken	(langer ergens blijven dan de bedoeling was)

Zie ook:

plak

aan elkaar hangen   aan elkaar kleven   aaneenplakken   iets vastkleven   kleven   klitten   lijmen   vastkleven   vastlijmen   vastplakken   loslaten (antoniem)   

• iemand wel achter het behang kunnen plakken (=iemand heel vervelend vinden, waardoor je het liefst even helemaal niets meer met hem of haar te maken zou willen hebben)
• de mis aan de muur plakken (=niet naar de mis gaan (verzuimen))
Naar de spreekwoorden

• 1.(van lichaamsdelen) deze stevig op iets neerzetten, zodat ze daar als het ware aan vastkleven (VD A 5) Voorbeeld: Hij plakte zijn handen op de beenderlingen van zijn broek
• (Bargoens, 1914) arresteeren, aanhouden
• (vast)kleven
• (vast)kleven Jaar van herkomst: 1599 (Kil. )
• •lijmen , kleven.

Toon uitgebreidere definities

• afplakken• wildplakken• beplakken• aanplakken

plakken (kleven, doen kleven)

In het Groene Boekje staat zowel stikker als sticker. Mag je dat woord inderdaad op twee manieren schrijven? Zie Sticker / stikker

Wat is de verleden tijd van plakken?

De verleden tijd van plakken is 'plakte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geplakt'.

Wat betekent plakken?

'(iets) met lijm bevestigen' en 'met kleefstof vastzitten'

Hoe spel je plakken?

plakken spel je P L A K K E N

Wat is een ander woord voor plakken?

Andere woorden voor plakken zijn aan elkaar hangen, aan elkaar kleven, aaneenplakken, iets vastkleven, kleven, klitten, lijmen, vastkleven, vastlijmen en vastplakken.

Wat is het tegenovergestelde van plakken?

Een antoniem van plakken is loslaten.

Zoek plakken op Woordenlijst.org
Zoek plakken op Google
Zoek plakken op Wikipedia