de persoonsvorm

zelfst.naamw. (m.)

vervoegde vorm van een werkwoord in een zin, die verwijst naar het onderwerp in de zin ^taalkunde

Voorbeeld:

`In 'ik bemin jou' is 'bemin' de persoonsvorm.`

5 definities op Encyclo

1) Taalkundig begrip 2) Deel van een woord 3) Taalkundige term
De 'persoonsvorm' ('verbum finitum') is in de redekundige ontleding een vorm van het werkwoord die in persoon en getal (enkelvoud 'vs.' meervoud) met het onderwerp overeenstemt en in een andere tijd kan worden overgebracht. De persoonsvorm is een onderdeel van het gezegde.
De persoonsvorm is het vervoegde werkwoord in de zin, dat in persoon en getal overeenkomt (`congrueert`) met het onderwerp van de zin en onder meer de tijd uitdrukt. Voorbeelden (waarin de persoonsvorm cursief is weergegeven):
De persoonsvorm is het werkwoord waaraan je kunt zien in welke tijd de zin staat. Ook zie je hieraan of een zin in het enkelvoud of in het meervoud staat. De persoonsvorm is verbonden met het onderwerp van de zin. Als je een zin wilt ontleden, moet je eerst weten wat de persoonsvorm is. Dan bepaal je het onde...
Werkwoordsvorm die aangeeft om welke persoon het gaat. Persoonsvormen van de aantonende wijs hebben ook altijd een tijdskenmerk (tegenwoordige of verleden tijd).Voorbeelden zijn vet: Ik weet niet of hij er nu een beetje beter voor staat. Sta ik er nu een beetje beter voor? Zij stonden er toen heel wat beter v...

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Taaladvies

Wat is de `persoonsvorm` in een zin? Zie Persoonsvorm (wat is dat?)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

Het is 'de persoonsvorm', want persoonsvorm is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die persoonsvorm'.

Het meervoud van persoonsvorm is 'persoonsvormen'. Eén persoonsvorm, twee persoonsvormen.

'vervoegde vorm van een werkwoord in een zin, die verwijst naar het onderwerp in de zin'

persoonsvorm spel je P E R S O O N S V O R M

Op andere websites

Recentelijk gezocht