optellen

werkw.

Uitspraak:	[ˈɔptɛlə(n)]
Afbreekpatroon:	op·tel·len
Vervoegingen:	telde op (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft opgeteld (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

bepalen hoeveel het is als je (getallen) samenneemt

Voorbeeld:

`alle uitgaven bij elkaar optellen en dan delen door het aantal deelnemers`

Synoniemen

6 definities op Encyclo

'Optellen' is een van de basisoperaties uit de rekenkunde. Behalve voor het tellen van fruit wordt optellen ook gebruikt voor het samenvoegen van andere fysieke en abstracte grootheden.
• [wiskunde] bij elkaar tellen; het samenvoegen van twee of meer termen tot een totaal, de som genoemd.
uitrekenen hoeveel het bij elkaar is vb: kun je geen twee en twee optellen? Tegenstellingen: aftrekken afhouden
1) Samentrekken 2) Optrekken 3) Samenrekenen 4) Bijtellen 5) Bijrekenen 6) Totaliseren 7) Bijeentellen 8) Oprekenen 9) Samentellen 10) Meerekenen 11) Rekenen 12) De som berekenen 13) Adderen 14) Bezetting in de rekenkunde 15) Rekenkundige bewerking 16) Sommeren 17) Hoofdbewerking van het rekenen 18) Rekenkund...
bijeentellen Jaar van herkomst: 1710 (WNT )

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van optellen is 'telde op'. Het voltooid deelwoord is 'heeft opgeteld'.

'bepalen hoeveel het is als je (getallen) samenneemt'

optellen spel je O P T E L L E N

Andere woorden voor optellen zijn adderen, bijrekenen, bijtellen, erbij tellen, meerekenen en samentrekken.

Een antoniem van optellen is aftrekken.

Op andere websites

Recentelijk gezocht