opbellen

werkw.

Uitspraak:	[ˈɔbɛlə(n)]
Afbreekpatroon:	op·bel·len
Vervoegingen:	belde op (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft opgebeld (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

via de telefoon contact zoeken

Voorbeelden:	`Bel even op als je weet hoe laat je aankomt.`, `de dokter opbellen om een afspraak te maken`
Synoniemen:	bellen, telefoneren

aanbellen   bellen   iemand opbellen   

• Uit `De lagere vaktalen: Taal van post-, telegraaf- en telefoonpersoneel` 1914 een perceel opbellen.
• •"iemand ~": iemand telefonisch proberen te bereiken.
• door middel van een apparaat (de telefoon) op afstand met iemand praten vb: kan ik hier opbellen? Synoniemen: bellen telefoneren
• 1) Telefonisch benaderen 2) Aanbellen 3) Oproepen 4) Telefoneren

Toon uitgebreidere definities

opbellen

1. Tijdens telefoongesprekken is het soms handig om klanken te omschrijven; bijvoorbeeld `de b van Bernard`. Welke omschrijvingen worden voor de andere letters gebruikt? Zie Telefoonalfabet: B van Bernard
2. Wat is de beste manier om telefoonnummers te noteren? Zie Telefoonnummers noteren
3. Wat is juist: `Karel belde zijn oma elke dag`, of `Karel beldde zijn oma elke dag`? Zie Bellen: belde / beldde

Wat is de verleden tijd van opbellen?

De verleden tijd van opbellen is 'belde op'. Het voltooid deelwoord is 'heeft opgebeld'.

Wat betekent opbellen?

'via de telefoon contact zoeken'

Hoe spel je opbellen?

opbellen spel je O P B E L L E N

Wat is een ander woord voor opbellen?

Andere woorden voor opbellen zijn aanbellen, bellen en iemand opbellen.

Zoek opbellen op Woordenlijst.org
Zoek opbellen op Google
Zoek opbellen op Wikipedia