I nominatief
bijv.naamw.
gesteld op naam van iemand II de nominatief
zelfst.naamw. (m.)
| Verbuigingen: | nominatieven |
eerste van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen
Deze vorm wordt meestal gebruikt voor onderwerp em naamwoordelijk deel van het gezegde Bron: WikiWoordenboek.
4 definities op Encyclo
- (Nominatief, Nominativus) De eerste naamval; de subjectsvorm
- • [grammatica] een van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen. In deze vorm staat meestal een onderwerp of naamwoordelijk deel van een gezegde.
- 1) Naamsgewijs gerangschikt 2) Noemer 3) Casus 4) Verbuigingsvorm 5) Eerste naamval 6) Taalkundige term 7) Op naam gesteld 8) Naamval
- eerste naamval Jaar van herkomst: 1633 (Ruijs )
Toon uitgebreidere definitiesDeze woorden eindigen op nominatief:
•
denominatiefHerkomst volgens etymologiebank.nl
nominatief (eerste naamval)Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent nominatief?
'gesteld op naam van iemand'
Hoe spel je nominatief?
nominatief spel je N O M I N A T I E F Op andere websites
Zoek
nominatief op Woordenlijst.org
Zoek
nominatief op Google
Zoek
nominatief op Wikipedia