I nominatief

bijv.naamw.

gesteld op naam van iemand


II de nominatief

zelfst.naamw. (m.)
Verbuigingen:  nominatieven

eerste van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen
Deze vorm wordt meestal gebruikt voor onderwerp em naamwoordelijk deel van het gezegde


Bron: WikiWoordenboek.

4 definities op Encyclo
  • (Nominatief, Nominativus) De eerste naamval; de subjectsvorm
  • • [grammatica] een van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen. In deze vorm staat meestal een onderwerp of naamwoordelijk deel van een gezegde.
  • 1) Naamsgewijs gerangschikt 2) Noemer 3) Casus 4) Verbuigingsvorm 5) Eerste naamval 6) Taalkundige term 7) Op naam gesteld 8) Naamval
  • eerste naamval Jaar van herkomst: 1633 (Ruijs )
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden eindigen op nominatief:
denominatief

Herkomst volgens etymologiebank.nl
nominatief (eerste naamval)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent nominatief?
'gesteld op naam van iemand'
Hoe spel je nominatief?
nominatief spel je N O M I N A T I E F

Op andere websites
Zoek nominatief op Woordenlijst.org
Zoek nominatief op Google
Zoek nominatief op Wikipedia