de kroongetuige

zelfst.naamw. (m./v.)

Uitspraak:	['krongətœyxə]
Afbreekpatroon:	kroon·ge·tui·ge
Verbuigingen:	kroongetuigen (meerv.)

getuige in een strafzaak die zelf ook verdachte is maar bereid is een verklaring tegen een andere verdachte af te leggen ^juridisch

• [wet en recht] Een getuige die een verklaring aflegt in ruil voor een toezegging door het Openbaar ministerie. In Nederland ter discussie gekomen bij het onderzoek van de Commissie van Traa. Deze maakte het onderscheid tussen volledige kwijtschelding van alle straffen (dan is sprake van een kroongetuige) en '...
• 1) Voornaamste getuige 2) Juridische term
• getuige voor de openbare aanklager Jaar van herkomst: 1960 (Nagel, Crimineel ABC )
• strafrecht: zeer belangrijke getuige die in meestal strafzaken een belastende verklaring kan afgeven. Een ~ is soms een ...

Toon uitgebreidere definities

kroongetuige (getuige voor de openbare aanklager)

Is het 'de kroongetuige' of 'het kroongetuige'?

Het is 'de kroongetuige', want kroongetuige is mannelijk en vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die kroongetuige'.

Wat is het meervoud van kroongetuige?

Het meervoud van kroongetuige is 'kroongetuigen'. Eén kroongetuige, twee kroongetuigen.

Wat betekent kroongetuige?

'getuige in een strafzaak die zelf ook verdachte is maar bereid is een verklaring tegen een andere verdachte af te leggen'

Hoe spel je kroongetuige?

kroongetuige spel je K R O O N G E T U I G E

Zoek kroongetuige op Woordenlijst.org
Zoek kroongetuige op Google
Zoek kroongetuige op Wikipedia