koppelen

werkw.

Uitspraak:	[ˈkɔpələ(n)]
Afbreekpatroon:	kop·pe·len
Vervoegingen:	koppelde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gekoppeld (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(personen of zaken) bij elkaar brengen of met elkaar verbinden

Voorbeelden:	`twee computerprogramma's koppelen`, `konijnen zo koppelen dat ze zich samen in een hok goed voelen`
Synoniem:	combineren
koppelen aan	(een relatie leggen tussen) `De chef probeert zijn dochter aan zijn beste werknemer te koppelen.` Synoniem: verbinden aan

Zie ook:

Synoniemen

8 definities op Encyclo

Uit `De lagere vaktalen: Timmermanstaal` 1914 't aan elkander voegen van stukken hout.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Koppelen``] 1o. Het K. der pontons of van dergelijke vaartuigen, geschiedt om daaruit brugvakken, gierbruggen of drijvende batterijen daar te stellen, indien een enkel der voorhanden vaartuigen tot dit doel niet toereikende is. 2o. Twee aaneengekoppelde pontons zijn zeer...
ze aan elkaar vastmaken vb: de locomotief werd aan de wagon gekoppeld Synoniem: verbinden Tegenstellingen: splitsen scheiden er een verband tussen aanbrengen vb: zij probeerde Irma aan die leuke man te koppelen Synoniem: verbinden
(verbinden) Koppelen (verbinden) is inderdaad verbinden. [basiswoordenlijst groep 8]
1) Tot een paar bijeenvoegen 2) Samenbinden 3) Combineren 4) Bijeenvoegen 5) Coupleren 6) Schakelen 7) Paren 8) Samenvoegen 9) Paarsgewijs bijeenvoegen 10) Samen binden 11) Verenigen 12) Verbinden 13) Aaneenschakelen 14) Aaneenhaken 15) Koppeling 16) Samenkoppelen

Deze woorden eindigen op koppelen:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van koppelen is 'koppelde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gekoppeld'.

'(personen of zaken) bij elkaar brengen of met elkaar verbinden'

koppelen spel je K O P P E L E N

Andere woorden voor koppelen zijn aaneenschakelen, combineren, koppeling, paren, samenkoppelen, samenvoegen en verbinden.

Op andere websites

Recentelijk gezocht