knokken

werkw.

Uitspraak:	[ˈknɔkə(n)]
Afbreekpatroon:	knok·ken
Vervoegingen:	knokte (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geknokt (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

vechten, of erg je best doen

Voorbeelden:

`Er waren daar drie mannen aan het knokken.`, `Zij heeft hard geknokt om het examen te halen.`

bakkeleien   duelleren   kampen   matten   strijden   vechten   

Hoe kun je knokken krachtiger uitdrukken?
keihard knokken;

• (Bargoens, 1914) vechten
• •vechten. •"(figuurlijk)" vechten.
• [Bargoens, boeventaal] vechten, slaan, stukslaan.
• 1) Ruziën 2) Vechten (volkstaal) 3) Vechten 4) Duelleren 5) Strijden 6) Boksen 7) Bakkeleien 8) Slaan 9) Matten 10) Kampen

Toon uitgebreidere definities

knokken (vechten)

Waar komt de zegswijze een robbertje vechten (`een partijtje vechten`) vandaan? Zie Een robbertje vechten

Wat is de verleden tijd van knokken?

De verleden tijd van knokken is 'knokte'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geknokt'.

Wat betekent knokken?

'vechten, of erg je best doen'

Hoe spel je knokken?

knokken spel je K N O K K E N

Wat is een ander woord voor knokken?

Andere woorden voor knokken zijn bakkeleien, duelleren, kampen, matten, strijden en vechten.

Zoek knokken op Woordenlijst.org
Zoek knokken op Google
Zoek knokken op Wikipedia