klonteren

werkw.

Uitspraak:	[ˈklɔntərə(n)]
Afbreekpatroon:	klon·te·ren
Vervoegingen:	klonterde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geklonterd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

klonten (2) vormen

Voorbeeld:

`De saus klontert.`

Zie ook:

Synoniemen

2 definities op Encyclo

1) Verdikken 2) Verdikking 3) Verhoetelen 4) Coaguleren 5) Schiften 6) Klonters vormen 7) Stremmen 8) Aaneenkoeken 9) Samenlopen
tot een klont worden door stolling; stollen aan elkaar gaan kleven door het stollen van een tussengelegen vloeistof of brij zich samenvoegen of zich aan elkaar hechten als door klontering klonten vormen door onvoldoende menging of door stolling

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van klonteren is 'klonterde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geklonterd'.

'klonten vormen'

klonteren spel je K L O N T E R E N

Andere woorden voor klonteren zijn coaguleren en schiften.

Op andere websites

Recentelijk gezocht