klemmen

werkw.

Uitspraak:	[ˈklɛmə(n)]
Afbreekpatroon:	klem·men
Vervoegingen:	klemde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geklemd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) stevig tegen iets aan drukken en zo vastzitten of -houden

Voorbeelden:

`Ze klemde haar benen om mijn middel.`,
`een kind in je armen klemmen`

2) moeilijk open- en dichtgaan

Voorbeeld:

`De voordeur klemt.`

Zie ook:

Synoniemen

8 definities op Encyclo

klimmen
stevig vasthouden of vastzetten vb: zij klemde de beer tegen zich aan strak zitten waardoor het moeilijk te bewegen is vb: je moet flink trekken, want die deur klemt
Let op: Spelling van 1858 eene in Spanje gebruikelijke wijze, om de paarden te castreren; ook kloppen genoemd
1) Knellen 2) Vatten 3) Vastzitten 4) Drukken 5) Vasthouden 6) Vangstwerktuigen 7) Sterk drukken 8) Knellend vastzitten 9) Knijpen 10) Klampen 11) Omklemmen 12) Stevig vastzetten 13) Stroef gaan 14) Blijven steken 15) Schroeven 16) Prangen
In de context van dit boek verstaan we onder klemmen alles wat je op een lichaamsdeel van iemand kunt klemmen. Meestal tepelklemmen, in allerlei soorten en maten, maar het kunnen ook wasknijpers zijn. Klemmen worden niet alleen op tepels gezet maar ook op schaamlippen, penis, balzak, clitoris, enz.

Deze woorden beginnen met klemmen:

Deze woorden eindigen op klemmen:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Taaladvies

Waar komt de uitdrukking voetangels en klemmen vandaan en wat wordt ermee bedoeld? Zie Voetangels en klemmen

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van klemmen is 'klemde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geklemd'.

'stevig tegen iets aan drukken en zo vastzitten of -houden' en 'moeilijk open- en dichtgaan'

klemmen spel je K L E M M E N

Andere woorden voor klemmen zijn blijven steken, knellen en omklemmen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht