• [scheikunde] een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen.
Inclusief onderwijs (Afkorting in het onderwijs)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] Ἴων, 1) de stamvader der Ioniërs, zoon van Xuthus en Creūsa, huwde met Helice, de dochter van den koning van Aegialus, volgde zijn schoonvader in de regeering op, en noemde het volk Ioniërs. Door de Atheners in hun oorlog tegen de Eleusiniërs te hulp geroepen, wor...
[natuurkunde scheikunde en sterrenkunde] Atoom of molecuul dat een elektrische lading heeft doordat het een of meer elektronen heeft verloren dan wel opgenomen. Zie ook anion en kation.
Def.: geladen deeltje - ontstaan door verwijdering of toevoeging van elektronen aan een deeltje, onder andere door chemische reacties of inwerking van straling - ionen bewegen in een elektrisch veld naar de tegengesteld geladen elektrode toe.