I de indicatief

zelfst.naamw. (m./v.)

Uitspraak:	[ɪndika'tif]
Afbreekpatroon:	in·di·ca·tief

aantonende wijs, de manier waarop je in taal de feiten of handelingen weergeeft ^taalkunde

Voorbeeld:

`Voorbeelden van de indicatief in het Nederlands zijn: ik schrijf, jij leest, hij heeft gewerkt, wij hebben het niet gedaan.`

II indicatief

bijv.naamw.

Uitspraak:	[ɪndika'tif]
Afbreekpatroon:	in·di·ca·tief

1) die of dat een aanwijzing is voor iets dat nog moet komen of dat je niet rechtstreeks kunt waarnemen

Voorbeelden:

`kenmerken die indicatief zijn voor de aanwezigheid van aardolie in de bodem`, `indicatieve kostenraming`, `De onderzoeksresultaten zijn indicatief, meer onderzoek is nodig om conclusies te kunnen trekken.`

2) gekoppeld aan een indexcijfer ^financieel

Voorbeeld:

`indicatief pensioen`

aanduidend   aantonenwijs   

• (Indicatief, Indicativus) De aantonende wijs, het doet een objectieve mededeling van een feit of gebeurtenis
• •de vorm van het werkwoord die de werkelijkheid aangeeft.
• 1) Werkelijkheidswijs 2) Aantonend 3) Aanduidend 4) Taalkundige term 5) Aantonende wijs 6) Vorm van een werkwoord
• aanduidend
• Aanduidend; Aantonend; Aantonende wijs; Taalkundige term; Vorm van een werkwoord; Werkelijkheidswijs.

Toon uitgebreidere definities

• vindicatief

indicatief (aantonende wijs)

Is het 'de indicatief' of 'het indicatief'?

Het is 'de indicatief', want indicatief is mannelijk en vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die indicatief'.

Wat betekent indicatief?

'aantonende wijs, de manier waarop je in taal de feiten of handelingen weergeeft'

Hoe spel je indicatief?

indicatief spel je I N D I C A T I E F

Wat is een ander woord voor indicatief?

Andere woorden voor indicatief zijn aanduidend en aantonenwijs.

Zoek indicatief op Woordenlijst.org
Zoek indicatief op Google
Zoek indicatief op Wikipedia