de incriminatie

zelfst.naamw. (v.)

Verbuigingen:

incriminaties

beschuldiging

Bron: WikiWoordenboek.

• 1) Beschuldiging
• strafrecht: als strafbaar of onrechtmatig beschouwen; wordt vaak gebruikt in verbod van zelf-incriminatie: niemand is gehouden ...

Toon uitgebreidere definities

Is het 'de incriminatie' of 'het incriminatie'?

Het is 'de incriminatie', want incriminatie is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die incriminatie'.

Wat betekent incriminatie?

'beschuldiging'

Hoe spel je incriminatie?

incriminatie spel je I N C R I M I N A T I E

Zoek incriminatie op Woordenlijst.org
Zoek incriminatie op Google
Zoek incriminatie op Wikipedia