incarneren

werkw.

Uitspraak:	[ɪnkɑr'nerə(n)]
Vervoegingen:	incarneerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geïncarneerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

het lichaam krijgen (van iemand), de gestalte aannemen (van iemand)

Voorbeelden:	`Met Kerstmis vieren we dat God de Zoon is geïncarneerd.`, `Reïncarnatie betekent dat je na je dood weer incarneert in een nieuw lichaam.`, `Je astraal lichaam kan incarneren in het stoffelijk lichaam van een dier.`, `Wil je in je nieuwe leven incarneren als man of als vrouw?`
Synoniem:	belichamen

• Sommigen spreken nogal eens van ¡¥incarneren¡¦ als het om de duivel of de demonen gaat. Dit is een onjuiste uitdrukking. Incarnatie komt van het kerklatijn incarnatio (van caro, gen. Carnis = vlees). In de christelijke terminologie is dit de aanduiding voor de menswording van Gods Zoon. Letterlijk beteke...
• 1) Lichamelijke gestalte geven 2) Verpersoonlijken 3) Belichamen
• Sommigen spreken nogal eens van ‘incarneren’ als het om de duivel of de demonen gaat. Dit is een onjuiste uitdrukking. Incarnatie komt van het kerklatijn incarnatio (van caro, gen. carnis = vlees). In de christelijke terminologie is dit de aanduiding voor de mens- wording van Gods Zoon. Letterlijk...

Toon uitgebreidere definities

• reïncarneren

Wat is de verleden tijd van incarneren?

De verleden tijd van incarneren is 'incarneerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geïncarneerd'.

Wat betekent incarneren?

'het lichaam krijgen (van iemand), de gestalte aannemen (van iemand)'

Hoe spel je incarneren?

incarneren spel je I N C A R N E R E N

Zoek incarneren op Woordenlijst.org
Zoek incarneren op Google
Zoek incarneren op Wikipedia