de hoofdzin

zelfst.naamw. (m.)

Uitspraak:	['hoftsɪn]
Afbreekpatroon:	hoofd·zin
Verbuigingen:	hoofdzinnen (meerv.)

zelfstandige zin ^taalkunde

Voorbeelden:	`In een Nederlandse hoofdzin staan onderwerp en persoonsvorm naast elkaar en helemaal of bijna helemaal aan het begin.`, `'Je zoekt een woord op.' De vorige zin is een hoofdzin.`, `'Jij, die nu een woord opzoekt, gebruikt internet.' De vorige zin is een hoofdzin met een bijzin.`
Antoniem:	bijzin

• 1) Zin 2) Taalkundige term 3) Zelfstandige zin
• De hoofdzin (of: zelfstandige zin) is een zin die niet als zinsdeel of zinsdeelstuk fungeert in een grotere zin. Een kenmerk van hoofdzinnen is dat de persoonsvorm doorgaans op de tweede, soms op de eerste zinsplaats staat. De hoofdzin omvat ook de bijzinnen die afhankelijk zijn van de `rompzin` (de hoofdzin ...
• Een 'hoofdzin' is in de ontleding een zin die wordt onderscheiden van bijzinnen. Een hoofdzin begint met een hoofdletter en eindigt met een punt, tenzij hij deel uitmaakt van een samengestelde zin met twee of meer nevengeschikte hoofdzinnen.
• een zelfstandige zin, die dus op zichzelf kan staan; meer hoofdzinnen kunnen worden verbonden tot één enkel samengestelde zin; in tegenstelling tot een bijzin staat de persoonsvorm op de gewone plaats, net na het onderwerp Hij luistert naar muziek. Zij speelt fluit maar hij speelt viool (2 hoofdzinnen)

Toon uitgebreidere definities

Is het 'de hoofdzin' of 'het hoofdzin'?

Het is 'de hoofdzin', want hoofdzin is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die hoofdzin'.

Wat is het meervoud van hoofdzin?

Het meervoud van hoofdzin is 'hoofdzinnen'. Eén hoofdzin, twee hoofdzinnen.

Wat betekent hoofdzin?

'zelfstandige zin'

Hoe spel je hoofdzin?

hoofdzin spel je H O O F D Z I N

Zoek hoofdzin op Woordenlijst.org
Zoek hoofdzin op Google
Zoek hoofdzin op Wikipedia