hinkelen

werkw.

Uitspraak:	[ˈhɪŋkələ(n)]
Vervoegingen:	hinkelde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gehinkeld (volt.deelw.)

als kinderspel op één been van de ene plaats naar de andere springen

hinken   

• 'Hinkelen' is een speelse manier van springend lopen op één been. In de atletiek ziet men dit terug bij het onderdeel hink-stap-springen.
• een spel waarbij je op één been vooruitspringt vb: het meisje was op straat aan het hinkelen
• 1) Gezelschapsspel 2) Hinken 3) Gymnastiekspel 4) Spel 5) Op één been huppelen 6) Op een been springen 7) Kinderspel
• Hinkelen is een spel, dat kinderen kunnen spelen als ze gaan buitenspelen. Je moet met een been op een vakje springen en onderweg een steentje pakken. Het steentje pakken kan ook worden weggelaten. [basiswoordenlijst groep 4]
• op één been voortspringen Jaar van herkomst: 1599 (WNT )

Toon uitgebreidere definities

hinkelen (op één been voortspringen)

Wat is de verleden tijd van hinkelen?

De verleden tijd van hinkelen is 'hinkelde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gehinkeld'.

Wat betekent hinkelen?

'als kinderspel op één been van de ene plaats naar de andere springen'

Hoe spel je hinkelen?

hinkelen spel je H I N K E L E N

Wat is een ander woord voor hinkelen?

Een ander woord hinkelen is hinken.

Zoek hinkelen op Woordenlijst.org
Zoek hinkelen op Google
Zoek hinkelen op Wikipedia