de habitus

zelfst.naamw. (m.)
Verbuigingen:  habitus

gewone uiterlijke gedaante, houding of gedrag bij mens, plant en dier


Bron: WikiWoordenboek.

9 definities op Encyclo
  • Etym: Lat. houding, gesteldheid, gewoonte. - Begrip uit de veldtheorie van de Franse (cultuur)socioloog Pierre Bourdieu.`Habitus` verwijst naar een systeem van disposities, d.w.z. door socialisatie bereikte schema`s die onze waarneming en ons gedrag dermate sturen dat ze als `spontaan` en `vanzelfsprekend` wo...
  • 1) Houding 2) Uiterlijke verschijning 3) Gedaante 4) Uiterlijk voorkomen 5) Uiterlijke gedaante 6) Gedrag 7) Voorkomen
  • de gestalte, de uitwendige verschijningsvorm.
  • De gewone verschijningsvorm van een mineraal, die kenmerkend kan zijn voor een bepaalde vindplaats.
  • De uiterlijke verschijningsvorm van een plant of dier
Toon uitgebreidere definities

Deze woorden eindigen op habitus:
kristalhabitus

Herkomst volgens etymologiebank.nl
habitus (uiterlijke gedaante)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Is het 'de habitus' of 'het habitus'?
Het is 'de habitus', want habitus is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die habitus'.
Wat betekent habitus?
'gewone uiterlijke gedaante, houding of gedrag bij mens, plant en dier'
Hoe spel je habitus?
habitus spel je H A B I T U S

Op andere websites
Zoek habitus op Woordenlijst.org
Zoek habitus op Google
Zoek habitus op Wikipedia