de geschiedenis

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	[xəˈsxidənɪs]
Afbreekpatroon:	ge·schie·de·nis
Verbuigingen:	geschiedenissen (meerv.)

1) wetenschap die het verleden onderzoekt

Voorbeelden:	`vaderlandse geschiedenis`, `vrouwengeschiedenis`
Synoniem:	geschiedkunde
geschiedenis schrijven	(iets zo belangrijks doen dat het later niet vergeten wordt)
de geschiedenis ingaan als	(herinnerd worden als) `de geschiedenis ingaan als een groot vernieuwer van de technologie`
De geschiedenis herhaalt zich.	(<dat zeg je als (vervelende) dingen opnieuw gebeuren>)

2) gebeurtenis of verhaal over een gebeurtenis

Voorbeeld:	`Het ontslag van onze medewerkers is een vervelende geschiedenis.`
Synoniem:	verhaal
Dat is een hele geschiedenis.	(dat is een lang verhaal) `Het is een hele geschiedenis wat er allemaal gebeurd is tijdens je afwezigheid.`

avontuur   historie   relaas   verdichtsel   verhaal   verhaaltje   vertelling   vertelsel   

• 'Geschiedenis' is onder meer de vakwetenschap, die zich bezighoudt met de studie van de chronologische ordening van gebeurtenissen in het verleden, zich daarbij baserend op kritisch onderzoek van bronnen. Geschiedenis in de ruime betekenis omvat alles wat volgens mondelinge of schriftelijke overlevering in he...
• (fabel, geschiedenis of story) Term uit de verteltheorie of dramatheorie waarmee de schematische weergave van de gebeurtenissen in een literaire tekst in chronologische volgorde en in logische samenhang wordt bedoeld. In de fabel worden de lotgevallen van de personages (acteurs) logisch en chronologisch samen...
• [Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Geschiedenis``] De militaire geschiedenis is in twee hoofddeelen onderscheiden: 1. Krijgsgeschiedenis of geschiedenis der oorlogen. 2. Geschiedenis van het krijgswezen. De eerste behandelt de oorlogen, naar de voorname gebeurtenissen, die er in voorgevallen zijn, terwijl...
• •een verhaal dat het geheel gebeurtenissen rond een bepaald persoon of entiteit beschrijft. •het geheel van gebeurtenissen van het verleden. •de wetenschap die de gebeurtenissen van het verleden beschrijft.
• wetenschap die zich met het verleden bezighoudt vb: we bestuderen de geschiedenis van Turkije verslag van echte of verzonnen gebeurtenissen vb: vertel de geschiedenis met die diefstal nog eens

Toon uitgebreidere definities

• geschiedenisboek• geschiedenisfilosofie• geschiedenisleraar• geschiedenislerares• geschiedenisles• geschiedenislokaal• geschiedenisonderwijs• geschiedenisstudent

• voorgeschiedenis• ziektegeschiedenis• wordingsgeschiedenis• wielergeschiedenis• wetenschapsgeschiedenis• wereldgeschiedenis• televisiegeschiedenis• taalgeschiedenis• rechtsgeschiedenis• partijgeschiedenis• oorlogsgeschiedenis• ontstaansgeschiedenis• muziekgeschiedenis• literatuurgeschiedenis• liefdesgeschiedenis• levensgeschiedenis• kunstgeschiedenis• krijgsgeschiedenis• kerkgeschiedenis• fotogeschiedenis

geschiedenis (gebeurtenis; beschrijving van wat gebeurd is; geheel van de kennis van het verleden)

Is het 'de geschiedenis' of 'het geschiedenis'?

Het is 'de geschiedenis', want geschiedenis is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die geschiedenis'.

Wat is het meervoud van geschiedenis?

Het meervoud van geschiedenis is 'geschiedenissen'. Eén geschiedenis, twee geschiedenissen.

Wat betekent geschiedenis?

'wetenschap die het verleden onderzoekt' en 'gebeurtenis of verhaal over een gebeurtenis'

Hoe spel je geschiedenis?

geschiedenis spel je G E S C H I E D E N I S

Wat is een ander woord voor geschiedenis?

Andere woorden voor geschiedenis zijn avontuur, historie, relaas, verdichtsel, verhaal, verhaaltje, vertelling en vertelsel.

Zoek geschiedenis op Woordenlijst.org
Zoek geschiedenis op Google
Zoek geschiedenis op Wikipedia