extravert

bijv.naamw.

Uitspraak:	[ɛkstra'vɛrt]
Afbreekpatroon:	ex·tra·vert

als je je op anderen richt en open tegen hen bent

Voorbeeld:	`Extraverte mensen maken makkelijk contact.`
Antoniem:	introvert

mededeelzaam   

• gericht op (interactie met) de buitenwereld.
• [psychologie en sociologie] Term die door Carl Jung werd bedacht voor de naar buiten gerichte persoon in tegenstelling tot de introverte persoonlijkheid. Extraverte mensen zoeken het gezelschap van anderen, zijn praatgraag en organiseren het liefst sociale activiteiten. Zij zijn meestal ook assertief en domin...
• 1) Karaktertrek 2) Naar buiten gekeerd 3) Naar buiten gericht 4) Mededeelzaam 5) Avontuurlijk
• Extravert is een benaming voor personen die naar buiten gekeerd zijn, gericht zijn op de buitenwereld. Extraverte personen zien zichzelf het liefst omringd door anderen en krijgen energie van dingen doen. Extraverte mensen zijn energiek, assertief, sociaal, gericht op actie en enthousiast. De termen extravert...
• met een persoonlijkheid die in hoofdzaak op de buitenwereld gericht is van of als van een extravert iemand gericht op directe communicatie met het publiek, zonder verinnerlijking, en vaak ook gepaard gaand met effectbejag iemand die extravert is gericht op open communicatie met het publiek

Toon uitgebreidere definities

extravert (naar buiten gekeerd)

1. Is de correcte vorm extrovert of extravert? Zie Extrovert / extravert
2. Hoe moet je het woord extravert afbreken als het niet in zijn geheel op de regel past? Zie extravert: waar breek je het af?

Wat betekent extravert?

'als je je op anderen richt en open tegen hen bent'

Hoe spel je extravert?

extravert spel je E X T R A V E R T

Wat is een ander woord voor extravert?

Een ander woord extravert is mededeelzaam.

Zoek extravert op Woordenlijst.org
Zoek extravert op Google
Zoek extravert op Wikipedia