extrapoleren

werkw.

Uitspraak:	[ɛkstrapo'lerə(n)]
Afbreekpatroon:	ex·tra·po·le·ren
Vervoegingen:	extrapoleerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft geëxtrapoleerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

op basis van gegevens verwachtingen uitspreken over iets waarvan je geen gegevens hebt

Voorbeeld:

`Gegevens over dieren kun je niet zomaar extrapoleren naar mensen, daar zijn ze te verschillend voor.`

5 definities op Encyclo

(1) Het bepalen van een waarde van een grootheid of een functie in een punt of op een tijdstip dat buiten het gebied of de tijdsduur ligt waarbinnen een aantal waarden bekend zijn. Het extrapoleren van een waarde geschiedt meestal door een kromme door de bekende waarden te leggen en deze door te trekken naar ...
Syn.: extrapolatie Def.: uit bekende termen van een reeks daarbuiten gelegen termen berekenen
Het naar de toekomst doortrekken van een bepaalde ontwikkeling. Stel dat een grootheid met gemiddeld twee procent per jaar groeit, dan extrapoleer je als je aanneemt dat ook in de volgende jaren de groei twee procent zal zijn.
uit bekende termen daarbuiten liggende termen berekenen Jaar van herkomst: 1925 (Aanv WNT )
wiskunde: uit bekende termen van een reeks berekenen van daarbuiten gelegen termen, doorberekenen. ...

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Taaladvies

Hoe moet je het woord extrapoleren afbreken als het niet in zijn geheel op de regel past? Zie extrapoleren: waar breek je het af?

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van extrapoleren is 'extrapoleerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geëxtrapoleerd'.

'op basis van gegevens verwachtingen uitspreken over iets waarvan je geen gegevens hebt'

extrapoleren spel je E X T R A P O L E R E N

Op andere websites

Recentelijk gezocht