I ergatief

bijv.naamw.

Verbuigingen:

ergatiever

1)
2) #(''taaltypologie'') met betrekking tot talen of syntactische constructies waarin een ergatieve naamval voorkomt
3) #(''generatieve taalkunde'') ''sinds 1978 gepopulariseerde term voor sommige intransitieve (ofwel onovergankelijke) werkwoorden:'' met het hulpwerkwoord zijn voor de voltooide tijden en de mogelijkheid het voltooid deelwoord attributief te gebruiken, maar zonder mogelijke passieve vorm met er wordt

II de ergatief

zelfst.naamw. (m.)

Verbuigingen:	ergatieven
Verbuigingen:	ergatiefje

1) de handelende persoon,
2) een aparte die de handelende persoon (= agens) in een zinsconstructie met een overgankelijk werkwoord aangeeft, en die zich onderscheidt van de naamval van de handelende persoon in een zinsconstructie met een onovergankelijk werkwoord

Bron: WikiWoordenboek.

• • [grammatica] een naamval die het onderwerp van een overgankelijk maar niet die van een onovergankelijk werkwoord weergeeft.
• 1) Naamval 2) Taalkundige term
• De naamval voor het subject in transitieve zinnen, bijvoorbeeld in Australische talen. Antoniem: absolutief

Toon uitgebreidere definities

Hoe spel je ergatief?

ergatief spel je E R G A T I E F

Wat betekent ergatief?

'#(''taaltypologie'') met betrekking tot talen of syntactische constructies waarin een ergatieve naamval voorkomt' en '#(''generatieve taalkunde'') ''sinds 1978 gepopulariseerde term voor sommige intransitieve (ofwel onovergankelijke) werkwoorden:'' met het hulpwerkwoord zijn voor de voltooide tijden en de mogelijkheid het voltooid deelwoord attributief te gebruiken, maar zonder mogelijke passieve vorm met er wordt'

Zoek ergatief op Woordenlijst.org
Zoek ergatief op Google
Zoek ergatief op Wikipedia