epifoor

• (epifoor, epifora of epistrofe) Term uit de retorica en de stijlleer voor de herhaling (repetitio) van één of meer woorden aan het eind van twee of meer opeenvolgende zinnen of zinsdelen. Als zodanig is de epifoor de ruimtelijke tegenvoeter van de anafora.
• Etym: Gr. epi-fora = toevoeging, bijvoeging < epi-forein = erbij-dragen, aan-dragen. - Vorm van een repetitio of herhaling van een woord of reeks woorden aan het eind van twee of meer opeenvolgende zinnen of zinsdelen. De herhaalde woorden krijgen aldus een grotere geladenheid. In de oudheid was de epifoor (o...
• 1) Epistrofe 2) Woordherhaling 3) Stijlfiguur 4) Versregel
• Een 'epifoor' (de tegenhanger van een anafoor), ook 'epistrofe' en 'toevoeging' genoemd, is een stijlfiguur die bestaat uit het herhalen van hetzelfde woord of dezelfde woordgroep aan het 'einde' van opeenvolgende zinnen of zinsdelen.
• Een woord of woordengroep aan het eind van een zin herhalen in de volgende zin Ook epistrofe genoemd Afgeleid van het Griekse epifora (nadracht)

Wat betekent epifoor?

Hoe spel je epifoor?