de enclise

zelfst.naamw. (v.)

Verbuigingen:

enclises

het verschijnsel dat een - meestal onbeklemtoond - woord wordt uitgesproken als vormde het een deel van het woord dat ervoor komt

Bron: WikiWoordenboek.

• 'Enclise' of 'enclisis' is het verschijnsel dat een - meestal onbeklemtoond - woord wordt uitgesproken als vormde het een deel van het woord dat ervoor komt. Als stijlfiguur wordt het gebruikt in poëzie met als doel het metrum te beïnvloeden, al komt het wel gekunsteld over.
• Etym: Gr. en-klinein = naar achteren neigen, leunen tegen. - Samentrekking van een beklemtoond woord en een daaropvolgend onbeklemtoond woord tot één woord, een verschijnsel dat zich geregeld in de spreektaal voordoet, maar dat men ook veelvuldig in de spelling van historische teksten aantreft, met name in ...
• 1) Taalkundige term 2) Aansluiting van een woord
• aansluiting van woord bij ander woord Jaar van herkomst: 1847 (KKU )
• Het zwakbetoond aanleunen achter een woord Afgeleid van het Griekse klino (doen leunen) Vergelijk proclise. Bijvoorbeeld: `zegk`, waarbij de `k` staat voor `ik`

Toon uitgebreidere definities

enclise (aansluiting van een woord bij het naburige)

Is het 'de enclise' of 'het enclise'?

Het is 'de enclise', want enclise is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die enclise'.

Wat betekent enclise?

'het verschijnsel dat een - meestal onbeklemtoond - woord wordt uitgesproken als vormde het een deel van het woord dat ervoor komt'

Hoe spel je enclise?

enclise spel je E N C L I S E

Zoek enclise op Woordenlijst.org
Zoek enclise op Google
Zoek enclise op Wikipedia