I emeritus

bijv.naamw.

Afbreekpatroon:	eme·ri·tus
Herkomst:	«Latijn

oudgediende, rustend

Voorbeeld:

`een emeritus hoogleraar, een emeritus predikant`

II emeritus

zelfst.naamw.

Afbreekpatroon:

eme·ri·tus

iemand die zijn emeritaat heeft

Voorbeeld:	`(mannelijk: emeriti, vrouwelijk: emerita)`
Synoniem:	veteraan

• (E., Em, emer.) emeritus
• [Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Emeritus``] Romeinsch krijgsman, die zijnen diensttijd eervol volbragt had. Deze diensttijd bedroeg 20 jaren of beter gezegd veldtogten bij het voetvolk of 10 jaren bij de ruiterij
• [Let op: Spelling en uitleg uit 1890] rustend predikant of hoogleeraar. Van Latijn emereri = uitdienen; een uitgediende, een oudgediende, bij latere Romeinsche schrijvers.
• 1) In ruste 2) Gepensioneerd 3) Bejaarde voorganger 4) Gepensioneerde dominee 5) Gepensioneerde hoogleraar 6) Met ambtsrust 7) Niet meer in functie 8) Niet actief 9) Predikant in ruste 10) Ex-predikant 11) Oudgediende 12) Oud-dominee 13) Rustend predikant 14) Op rust 15) Rustend 16) Rustende geestelijke
• zijn ambt neergelegd hebbend Jaar van herkomst: 1658 (WNT )

Toon uitgebreidere definities

• emeritus-hoogleraar

emeritus (rustend van hoogleraar of geestelijke)

Wat betekent emeritus?

'oudgediende, rustend'

Hoe spel je emeritus?

emeritus spel je E M E R I T U S

Zoek emeritus op Woordenlijst.org
Zoek emeritus op Google
Zoek emeritus op Wikipedia