de dyslecticus

zelfst.naamw. (m.)

Afbreekpatroon:	dys' lec - ti - cus
Herkomst:	«Grieks
Verbuigingen:	dyslectici (meerv.)

persoon met dyslexie

Voorbeeld:	`Bij een dyslecticus verloopt de verwerking van taal door de hersenen trager dan bij iemand zonder dyslexie.`
Synoniem:	dyslect

• 1) Woordblinde
• iemand met dyslexie

Toon uitgebreidere definities

Is het 'de dyslecticus' of 'het dyslecticus'?

Het is 'de dyslecticus', want dyslecticus is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die dyslecticus'.

Wat is het meervoud van dyslecticus?

Het meervoud van dyslecticus is 'dyslectici'. Eén dyslecticus, twee dyslectici.

Wat betekent dyslecticus?

'persoon met dyslexie'

Hoe spel je dyslecticus?

dyslecticus spel je D Y S L E C T I C U S

Zoek dyslecticus op Woordenlijst.org
Zoek dyslecticus op Google
Zoek dyslecticus op Wikipedia