I duratief

bijv.naamw.

Afbreekpatroon:	du·ra·tief
Herkomst:	«Frans

handeling die voortduurt

Voorbeeld:

`Voor de duratieve vorm van het werkwoord gebruiken we zelden de voltooide tijd.`

II het duratief

zelfst.naamw.

Afbreekpatroon:	du·ra·tief
Verbuigingen:	duratieven (meerv.)

iets dat voortduurt uitdrukkend

3 definities op Encyclo

1) Een voortdurende handeling aanduidend 2) Een voortdurende handeling uitdrukkend 3) Voortdurende handeling
Een werkwoord dat een voortdurende handeling aanduidt; ook progressief genoemd
voortdurend Jaar van herkomst: 1898 (GVD )

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

'handeling die voortduurt'

duratief spel je D U R A T I E F

Op andere websites