Ia de dissident

zelfst.naamw. (m.)

Uitspraak:	[dɪsiˈdɛnt]
Afbreekpatroon:	dis·si·dent

Ib de dissident|e

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[dɪsiˈdɛnt|e]
Afbreekpatroon:	dis·si·dent

iemand met een andere mening dan anderen in een groep

Voorbeeld:

`een boek van een Chinese dissident over de repressie op het platteland`

II dissident

bijv.naamw.

Uitspraak:	[dɪsiˈdɛnt]
Afbreekpatroon:	dis·si·dent

met een andere mening dan de anderen in je groep

andersdenkende   

• Let op: Spelling van 1858 een afwijker, iemand die anders denkt; gewone naam, dien men, in Polen, aan de Onroomsche Christenen geeft. Dissideren, anders denken, van eene andere gezindheid zijn, van de heerschende kerk afwijken. Dissidie, dissidium, Lat., twist, oneenigheid.
• 1) Scheurmaker 2) Andersdenkend 3) Andersdenkende
• andersdenkende
• andersdenkende
• andersdenkende Jaar van herkomst: 1824 (WEI )

Toon uitgebreidere definities

• dissidente• dissidentie• dissidentschap

dissident (iemand met afwijkende politieke of godsdienstige overtuiging)

Is het 'de dissident' of 'het dissident'?

Het is 'de dissident', want dissident is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die dissident'.

Wat betekent dissident|e?

'iemand met een andere mening dan anderen in een groep'

Hoe spel je dissident|e?

dissident|e spel je D I S S I D E N T Hoofdletter-| E

Wat is een ander woord voor dissident?

Een ander woord dissident is andersdenkende.

Zoek dissident op Woordenlijst.org
Zoek dissident op Google
Zoek dissident op Wikipedia