de diss

zelfst.naamw. (m.)

Verbuigingen:

dissen disses

indirecte belediging door gebruik van daarvoor geschikt taalgebruik of gedrag

Bron: WikiWoordenboek.

• dissectie• dissel• disselbak• disselboom• disseminatie• dissemineren• dissen• dissenter• dissertatie• dissident• dissidente• dissidentie• dissidentschap• dissimilatie• dissimileren• dissipatie• dissiperen• dissociatie• dissociatief• dissociëren
• Toon alle woorden die beginnen met diss

Is het 'de diss' of 'het diss'?

Het is 'de diss', want diss is mannelijk. Als je het aanwijst is het 'die diss'.

Wat betekent diss?

'indirecte belediging door gebruik van daarvoor geschikt taalgebruik of gedrag'

Hoe spel je diss?

diss spel je D I S S

Zoek diss op Woordenlijst.org
Zoek diss op Google
Zoek diss op Wikipedia