de disharmonie

zelfst.naamw. (v.)

Uitspraak:	[dɪshɑrmo'ni]
Afbreekpatroon:	dis·har·mo·nie

1) toestand van gebrek aan of afwezigheid van harmonie

Voorbeeld:	`innerlijk in disharmonie verkeren`
Antoniem:	harmonie

2) onenigheid

Voorbeeld:

`We hadden zoveel ruzie, of eigenlijk niet zozeer ruzie, maar disharmonie.`

conflict   contrast   onenigheid   scheuring   schisma   tweedracht   tweespalt   tweestrijd   twist   verdeeldheid   vete   harmonie (antoniem)   

• Let op: Spelling van 1858 wangeluid, wanklank, wantoon; oneenigheid, tweedragt
• 1) Vete 2) Tweestrijd 3) Twist 4) Wanklank 5) Gebrek aan overeenstemming 6) Tweespalt 7) Tweedracht 8) Verdeeldheid 9) Onenigheid 10) Contrast 11) Conflict 12) Ongenoegen 13) Scheuring 14) Schisma
• gebrek aan overeenstemming Jaar van herkomst: 1869 (WNT wederkomst )

Toon uitgebreidere definities

disharmonie (gebrek aan overeenstemming)

Is het 'de disharmonie' of 'het disharmonie'?

Het is 'de disharmonie', want disharmonie is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die disharmonie'.

Wat betekent disharmonie?

'toestand van gebrek aan of afwezigheid van harmonie' en 'onenigheid'

Hoe spel je disharmonie?

disharmonie spel je D I S H A R M O N I E

Wat is een ander woord voor disharmonie?

Andere woorden voor disharmonie zijn conflict, contrast, onenigheid, scheuring, schisma, tweedracht, tweespalt, tweestrijd, twist, verdeeldheid en vete.

Wat is het tegenovergestelde van disharmonie?

Een antoniem van disharmonie is harmonie.

Zoek disharmonie op Woordenlijst.org
Zoek disharmonie op Google
Zoek disharmonie op Wikipedia