cumuleren

werkw.

Uitspraak:	[kymy'lerə(n)]
Afbreekpatroon:	cu·mu·le·ren
Vervoegingen:	cumuleerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft gecumuleerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

(met andere dingen) bij elkaar optellen, zich opstapelen

Voorbeelden:

`spaargeld en rente cumuleren tot een flink bedrag`,
`een ex-politicus die veel commissariaten in het bedrijfsleven cumuleert`

Synoniemen

5 definities op Encyclo

• [erga] zich opstapelen, ophopen. • het samenvoegen van verschillende percelen of kavels bij een verkoop. • [ov] ("Vlaanderen") een bepaald ambt of functie combineren met een ander ambt. • [inerg] ("Vlaanderen") verschillende ambten gelijktijdig uitoefenen.
Let op: Spelling van 1858 ophoopen, opstapelen
1) Samenvoegen 2) Opstapelen 3) Opeenstapelen 4) Opeenhopen 5) Verenigen 6) Samengaan
burgerlijk procesrecht: samenvoegen van meerdere eisen in 驮 dagvaarding. ...
opeenhopen Jaar van herkomst: 1650 (MEY )

Deze woorden eindigen op cumuleren:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van cumuleren is 'cumuleerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft gecumuleerd'.

'(met andere dingen) bij elkaar optellen, zich opstapelen'

cumuleren spel je C U M U L E R E N

Andere woorden voor cumuleren zijn opeenhopen en opstapelen.

Op andere websites

Recentelijk gezocht