I correlatief

bijv.naamw.

Verbuigingen:	correlatiever
Verbuigingen:	correlatiefst

in correlatie tot elkaar staand, gecorreleerd zijn

II het correlatief

zelfst.naamw.

Verbuigingen:

correlatieven

antecedent waarop een betrekkingswoord slaat

Bron: WikiWoordenboek.

• Een antecedent waarop een betrekkingswoord slaat.

Toon uitgebreidere definities

Wat betekent correlatief?

'in correlatie tot elkaar staand, gecorreleerd zijn'

Hoe spel je correlatief?

correlatief spel je C O R R E L A T I E F

Zoek correlatief op Woordenlijst.org
Zoek correlatief op Google
Zoek correlatief op Wikipedia