constateren

werkw.
Uitspraak:  [kɔnstaˈterə(n)]
Afbreekpatroon:  con·sta·te·ren
Vervoegingen:  constateerde (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:  heeft geconstateerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

zien of inzien (dat iets zo is als het is)
Voorbeelden:  `een fout in een tekst constateren`,
`constateren dat iets anders is dan je dacht`
Synoniem:  vaststellen


Synoniemen
bevinden   geconstateerd   opmerken   vaststellen   

6 definities op Encyclo
  • •"(overgankelijk)" vaststellen.
  • zien dat het zo is vb: ik constateerde dat Yvo thuis was Synoniem: vaststellen
  • Let op: Spelling van 1858 bevestigen, bekrachtigen, klaar of zeker maken, bewijzen
  • 1) Geconstateerd 2) Bemerken 3) Waarnemen 4) Opmerken 5) Bevinden 6) Vaststellen
  • vaststellen
Toon uitgebreidere definities

Herkomst volgens etymologiebank.nl
constateren (vaststellen)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat is de verleden tijd van constateren?
De verleden tijd van constateren is 'constateerde'. Het voltooid deelwoord is 'heeft geconstateerd'.
Wat betekent constateren?
'zien of inzien (dat iets zo is als het is)'
Hoe spel je constateren?
constateren spel je C O N S T A T E R E N
Wat is een ander woord voor constateren?
Andere woorden voor constateren zijn bevinden, geconstateerd, opmerken en vaststellen.

Op andere websites
Zoek constateren op Woordenlijst.org
Zoek constateren op Google
Zoek constateren op Wikipedia