de consonantie

zelfst.naamw. (v.)

Verbuigingen:

consonanties

gelijkluidendheid, samenklinkendheid

Bron: WikiWoordenboek.

• 'Consonant' (Fr.) betekent in de muziek 'gelijkluidend, samenklinkend'. Een consonant interval is een 'combinatie' van twee tonen, die op zichzelf een volkomen en bevredigend effect opleveren, dat wil zeggen, die niet noodzakelijkerwijs behoeft te worden gevolgd door een andere combinatie.
• [1] Etym: Lat. Con-sonare = samenklinken. - Term uit de stilistiek ter aanduiding van het harmoniëren van klanken. Het tegengestelde is dissonantie-1. Een voorbeeld van een harmonisch klankgebruik kan worden aangetroffen in het werk van Hugo Claus` gedicht `Ik schrijf je neer`, waarin het herhaald gebruik va...
• [3] Etym: Lat. con-sonare = samen-klinken. - Term uit de verteltheorie ter aanduiding van een verteller die een bepaalde geschiedenis op een zodanige manier vertelt dat het lijkt alsof hij geen eigen inbreng heeft met betrekking tot de weergave van gedachten of bespiegelingen van een personage. Het lijkt also...
• Term uit de stilistiek ter aanduiding van het harmoniëren van klanken, dit in tegenstelling tot dissonantie.
• Zie medeklinkerrijm

Toon uitgebreidere definities

• acconsonantie

Is het 'de consonantie' of 'het consonantie'?

Het is 'de consonantie', want consonantie is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die consonantie'.

Wat betekent consonantie?

'gelijkluidendheid, samenklinkendheid'

Hoe spel je consonantie?

consonantie spel je C O N S O N A N T I E

Zoek consonantie op Woordenlijst.org
Zoek consonantie op Google
Zoek consonantie op Wikipedia