I causatief
bijv.naamw.
| Verbuigingen: | causatiever |
| Verbuigingen: | causatiefst |
op een oorzaak betrekking hebbend II het causatief
zelfst.naamw.
| Verbuigingen: | causatieven |
| Verbuigingen: | causatiefje |
een werkwoord dat aangeeft dat men iets doet of laat gebeuren Bron: WikiWoordenboek.
2 definities op Encyclo
- (Causatief, Causalis) Een zwak werkwoord aanduidend dat het onderwerp bewerkt wat door het verwante sterke werkwoord wordt uitgedrukt. Bijvoorbeeld: `vellen` is causatief ten opzichte van `vallen`.
- 1) Veroorzakend 2) Factitief
Toon uitgebreidere definitiesHerkomst volgens etymologiebank.nl
causatief (oorzakelijk)Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent causatief?
'op een oorzaak betrekking hebbend'
Hoe spel je causatief?
causatief spel je C A U S A T I E F Op andere websites
Zoek
causatief op Woordenlijst.org
Zoek
causatief op Google
Zoek
causatief op Wikipedia