I causatief

bijv.naamw.
Verbuigingen:  causatiever
Verbuigingen:  causatiefst

op een oorzaak betrekking hebbend


II het causatief

zelfst.naamw.
Verbuigingen:  causatieven
Verbuigingen:  causatiefje

een werkwoord dat aangeeft dat men iets doet of laat gebeuren


Bron: WikiWoordenboek.

2 definities op Encyclo
  • (Causatief, Causalis) Een zwak werkwoord aanduidend dat het onderwerp bewerkt wat door het verwante sterke werkwoord wordt uitgedrukt. Bijvoorbeeld: `vellen` is causatief ten opzichte van `vallen`.
  • 1) Veroorzakend 2) Factitief
Toon uitgebreidere definities

Herkomst volgens etymologiebank.nl
causatief (oorzakelijk)

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent causatief?
'op een oorzaak betrekking hebbend'
Hoe spel je causatief?
causatief spel je C A U S A T I E F

Op andere websites
Zoek causatief op Woordenlijst.org
Zoek causatief op Google
Zoek causatief op Wikipedia