bouwkunde

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[bɑu'kʏndə]
Afbreekpatroon:	bouw·kun·de

wetenschap en techniek van het bouwen

Voorbeeld:

`bouwkunde studeren`

bouwkunst   bouwtechniek   

• • [wetenschap] de leer van het bouwen van alles wat voor bewoning of huisvesting van mensen en hun bedrijvigheden bedoeld is.
• 1) Wetenschap 2) Studierichting 3) Leer van de techniek van het bouwen 4) Architectuur 5) Bouwkunst 6) Bouwtechniek 7) Structuele kennis 8) Leer van de bouwtechniek
• De studie naar de wetenschappelijke en technische aspecten van de architectuur, ter onderscheid van de zuiver kunstzinnige of historische benadering
• Studie die de behoeften weerspiegelt die nodig zijn voor de techniek van het bouwen, dit omvat ook de kennis van de bouwmaterialen en bouwconstructies. De bouwkunde wordt meestal onderwezen in de middelbare scholen en in het hoger technisch onderwijs. De architecten volgen deze opleiding aan de faculteiten vo...

Toon uitgebreidere definities

• bouwkundestudent

• wegenbouwkunde• waterbouwkunde• vliegtuigbouwkunde• vestingbouwkunde• tuinbouwkunde• stedenbouwkunde• landbouwkunde

Wat betekent bouwkunde?

'wetenschap en techniek van het bouwen'

Hoe spel je bouwkunde?

bouwkunde spel je B O U W K U N D E

Wat is een ander woord voor bouwkunde?

Andere woorden voor bouwkunde zijn bouwkunst en bouwtechniek.

Zoek bouwkunde op Woordenlijst.org
Zoek bouwkunde op Google
Zoek bouwkunde op Wikipedia