attributief
bijv.naamw.
| Uitspraak: | [ɑtribyˈtif] |
| Afbreekpatroon: | at·tri·bu·tief |
(van een bijvoeglijk naamwoord) in de positie voor een zelfstandig naamwoord taalkunde | Voorbeeld: | `In 'de dichte deur' is 'dicht' attributief gebruikt, in 'de deur is dicht' predicatief.` | |
| Antoniem: | predicatief |
3 definities op Encyclo
- • [taalkunde] wanneer het voor een zelfstandig naamwoord geplaatst wordt. •:Een groot huis. •::"In deze zin staat groot vóór huis, dus is groot hier 'attributief'." •:Het huis is groot. •::"In deze zin staat groot ná huis, dus is groot hier 'predicatief'."
- 1) Als zinnebeeldig kenteken dienend 2) Adnominaal 3) Bijvoeglijk gebruikt 4) Als zinnebeeldend kenteken dienend 5) Bijvoeglijk 6) Toekennend
- bestuursrecht: bevoegdheid toekennen aan een ander orgaan. ...
Toon uitgebreidere definitiesVraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent attributief?
'(van een bijvoeglijk naamwoord) in de positie voor een zelfstandig naamwoord'
Hoe spel je attributief?
attributief spel je A T T R I B U T I E F Op andere websites
Zoek
attributief op Woordenlijst.org
Zoek
attributief op Google
Zoek
attributief op Wikipedia