attributief

bijv.naamw.
Uitspraak:  [ɑtribyˈtif]
Afbreekpatroon:  at·tri·bu·tief

(van een bijvoeglijk naamwoord) in de positie voor een zelfstandig naamwoord taalkunde
Voorbeeld:  `In 'de dichte deur' is 'dicht' attributief gebruikt, in 'de deur is dicht' predicatief.`
Antoniem:  predicatief


3 definities op Encyclo
  • • [taalkunde] wanneer het voor een zelfstandig naamwoord geplaatst wordt. •:Een groot huis. •::"In deze zin staat groot vóór huis, dus is groot hier 'attributief'." •:Het huis is groot. •::"In deze zin staat groot ná huis, dus is groot hier 'predicatief'."
  • 1) Als zinnebeeldig kenteken dienend 2) Adnominaal 3) Bijvoeglijk gebruikt 4) Als zinnebeeldend kenteken dienend 5) Bijvoeglijk 6) Toekennend
  • bestuursrecht: bevoegdheid toekennen aan een ander orgaan. ...
Toon uitgebreidere definities

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat betekent attributief?
'(van een bijvoeglijk naamwoord) in de positie voor een zelfstandig naamwoord'
Hoe spel je attributief?
attributief spel je A T T R I B U T I E F

Op andere websites
Zoek attributief op Woordenlijst.org
Zoek attributief op Google
Zoek attributief op Wikipedia