afrukken

werkw.

Uitspraak:	['ɑfrʏkə(n)]
Afbreekpatroon:	af·ruk·ken
Vervoegingen:	rukte af (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft afgerukt (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) met een ruk wegnemen

Voorbeeld:

`iemands gezichtssluier afrukken.`

2) (een penis) met de hand tot een zaadlozing brengen ^informeel

Voorbeelden:

`een pik afrukken`,
`Een groep geile jongens is zich aan het afrukken.`

Synoniemen

2 definities op Encyclo

het plotseling, met een ruk los trekken vb: de wind rukte de bladeren van de bomen af met geweld van het lijf rukken vb: hij rukte het masker van het meisje af zorgen dat hij een zaadlozing krijgt vb: de man rukte zich af Synoniem: aftrekken
1) Met geweld wegpakken 2) Onaneren 3) Nederrukken 4) Ergens heen trekken 5) Afscheuren 6) Aftijgen 7) Aftrekken 8) Losrukken 9) Met geweld aftrekken

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van afrukken is 'rukte af'. Het voltooid deelwoord is 'heeft afgerukt'.

'met een ruk wegnemen' en '(een penis) met de hand tot een zaadlozing brengen'

afrukken spel je A F R U K K E N

Andere woorden voor afrukken zijn afscheuren, aftrekken, losrukken en onaneren.

Op andere websites

Recentelijk gezocht